Ik ben heel attent. Stuur mooie verjaarskaarten met zelfgeschreven gedichtjes aan een nicht. Bespreek restaurants en kaartjes voor voorstellingen, neem het boek waar we het pas over hadden mee voor een kennis. En koop zomaar een bloemetje voor iemand die in de knoop zit.
Helaas ben ik vooral attent in mijn hoofd.
Helaas ben ik vooral attent in mijn hoofd.
Mijn nichtje, de cultuur- of boeken liefhebber, en de depressieve persoon merken er niet heel veel van. Het is niet zo dat ik al die dingen zomaar vergeet. Was dat het maar, dan had ik er zelf geen erg in. En het resultaat was hetzelfde.
Het is meer dat ik tot halverwege kom en dan door een kleine hindernis wordt afgeleid, of ontmoedigd. Ik heb heel veel kaarten, maar het zijn allemaal beterschapskaarten. Of ik heb alleen nog Sinterklaas inpakpapier. En het attente bloemetje koop ik wel, maar het staat vervolgens in een jampot op mijn aanrecht te verleppen omdat ik nu even geen tijd heb om het te brengen. Of ik ben mijn inlogcodes van Bol.com of de schouwburg alweer vergeten.
Maar dat wordt vanaf nu allemaal anders. Het is niet voor niets januari. Ik koop me blauw aan kaarten voor alle gelegenheden en aan papier, plakband en scharen. Ik schrijf alle verjaardagen van al mijn geliefden een week voor de eigenlijke dag in mijn agenda. Of, nog beter, ik laat me digitaal waarschuwen. En de inlogcodes van alle neringdoenden op het internet sla ik op.
Het eerste project is al gelukt. Ik heb ruim op tijd een boek gekocht waarvan ik zeker weet dat mijn vriendin het leuk zal vinden. Het vervolgens smaakvol ingepakt, compleet met een mooie strik. Lief kaartje erbij. Super. Alleen jammer dat ik nu bijna bij haar huis ben en het cadeau 200 km verderop op mijn keukentafel ligt.
Het is meer dat ik tot halverwege kom en dan door een kleine hindernis wordt afgeleid, of ontmoedigd. Ik heb heel veel kaarten, maar het zijn allemaal beterschapskaarten. Of ik heb alleen nog Sinterklaas inpakpapier. En het attente bloemetje koop ik wel, maar het staat vervolgens in een jampot op mijn aanrecht te verleppen omdat ik nu even geen tijd heb om het te brengen. Of ik ben mijn inlogcodes van Bol.com of de schouwburg alweer vergeten.
Maar dat wordt vanaf nu allemaal anders. Het is niet voor niets januari. Ik koop me blauw aan kaarten voor alle gelegenheden en aan papier, plakband en scharen. Ik schrijf alle verjaardagen van al mijn geliefden een week voor de eigenlijke dag in mijn agenda. Of, nog beter, ik laat me digitaal waarschuwen. En de inlogcodes van alle neringdoenden op het internet sla ik op.
Het eerste project is al gelukt. Ik heb ruim op tijd een boek gekocht waarvan ik zeker weet dat mijn vriendin het leuk zal vinden. Het vervolgens smaakvol ingepakt, compleet met een mooie strik. Lief kaartje erbij. Super. Alleen jammer dat ik nu bijna bij haar huis ben en het cadeau 200 km verderop op mijn keukentafel ligt.
RSS Feed