Ik heb niet zo’n probleem met ouder worden. Sterker nog: ik heb het niet zo in de gaten. Anderen wel.
Als ik een luchtje koop in de wat duurdere parfumeriezaken krijg ik steevast een proefje mee.
De eerste keer dat ik zo’n proefje aangeboden kreeg had ik mijn mond al wijd open. U kent mij inmiddels: bij alle varianten van het werkwoord “proeven” vertoon in een Pavlov reactie in de vorm van overmatig speekselvloed en het openen van mijn mond.
Dit proefje echter bleek een proefmonster te zijn en is bedoeld om ergens op te smeren. Ik dep de kwijl weg en pak mijn teleurstelling in. En bedankt.
Thuis ga ik er eens voor zitten. Ik pak het minuscule tubetje en probeer de bijbehorende minuscule lettertjes te lezen. Dit vraagt om hele lange armen en die heb ik niet. Of een leesbril en die heb ik wel: een kek modelletje van het kruidvat. Dit weet nog (bijna)niemand. En dit wil ik graag zo houden. Echt: ik heb er geen enkel probleem mee om ouder te worden maar je hoeft er ook niet mee te koop te lopen. Maar ook met leesbril is het met geen mogelijkheid te lezen waar, hoe vaak, hoe dik en wanneer er gesmeerd moet worden.
Ik doe dus maar wat (smeer voor de zekerheid wat op mijn tong maar dat pakt niet goed uit. Categorie: don’t try this at home; blègh)
Wat er wel duidelijk leesbaar op staat is dat het voor de rijpere (lees: ouder-met-dikke-vette-rimpels-wordende) huid bedoeld is. Het is mij een raadsel waarom ik nou net dit proefje van miss-net-18-strakke-wang-zonder-één-rimpel-trut krijg.
Toch een tikje onzeker kijk ik, met leesbril nog op, in de spiegel. 32. Max. Ik kan er echt geen dag ouder van maken. Misschien zonder bril nog wel jonger. Maar dat kan ik niet goed meer zien.
Gelukkig zit ik er niet mee.
De eerste keer dat ik zo’n proefje aangeboden kreeg had ik mijn mond al wijd open. U kent mij inmiddels: bij alle varianten van het werkwoord “proeven” vertoon in een Pavlov reactie in de vorm van overmatig speekselvloed en het openen van mijn mond.
Dit proefje echter bleek een proefmonster te zijn en is bedoeld om ergens op te smeren. Ik dep de kwijl weg en pak mijn teleurstelling in. En bedankt.
Thuis ga ik er eens voor zitten. Ik pak het minuscule tubetje en probeer de bijbehorende minuscule lettertjes te lezen. Dit vraagt om hele lange armen en die heb ik niet. Of een leesbril en die heb ik wel: een kek modelletje van het kruidvat. Dit weet nog (bijna)niemand. En dit wil ik graag zo houden. Echt: ik heb er geen enkel probleem mee om ouder te worden maar je hoeft er ook niet mee te koop te lopen. Maar ook met leesbril is het met geen mogelijkheid te lezen waar, hoe vaak, hoe dik en wanneer er gesmeerd moet worden.
Ik doe dus maar wat (smeer voor de zekerheid wat op mijn tong maar dat pakt niet goed uit. Categorie: don’t try this at home; blègh)
Wat er wel duidelijk leesbaar op staat is dat het voor de rijpere (lees: ouder-met-dikke-vette-rimpels-wordende) huid bedoeld is. Het is mij een raadsel waarom ik nou net dit proefje van miss-net-18-strakke-wang-zonder-één-rimpel-trut krijg.
Toch een tikje onzeker kijk ik, met leesbril nog op, in de spiegel. 32. Max. Ik kan er echt geen dag ouder van maken. Misschien zonder bril nog wel jonger. Maar dat kan ik niet goed meer zien.
Gelukkig zit ik er niet mee.
RSS Feed